Ένα τεράστιο artbook του The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom διέρρευσε τον Φεβρουάριο και η Nintendo δεν το ξέχασε. Η εταιρεία του Switch προσπαθεί επί του παρόντος να οδηγήσει σε δίκη το Discord, όπου οι εικόνες από το artbook άρχισαν να κάνουν για πρώτη φορά το γύρο του κόσμου, για να αναγκάσει την πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης να αποκαλύψει την ταυτότητα ενός από τους χρήστες που φέρονται να βρίσκονται πίσω από τη διαρροή.

Η κλήτευση, που αναφέρθηκε για πρώτη φορά από το TorrentFreak, κατατέθηκε στο Northern District Court της Καλιφόρνια στις 4 Απριλίου και προσπαθεί να αναγκάσει το Discord να “αποκαλύψει την ταυτότητα, συμπεριλαμβανομένου του ονόματος (των ονομάτων), της διεύθυνσης, του αριθμού τηλεφώνου και της διεύθυνσης ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του χρήστη Julien#2743, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την ανάρτηση παραβατικού περιεχομένου“, που εμφανίστηκε σε έναν discord server που διαχειρίζεται από fans και ονομάζεται “Tears of the Kingdom Official Discord Server“.

Οι αναρτήσεις περιλαμβάνουν εικόνες από το 204 σελίδων artbook που θα συνοδεύει τη συλλεκτική έκδοση του παιχνιδιού. Εξαπλώθηκαν γρήγορα σε άλλους διακομιστές Discord, σε διάφορα subreddits και όχι μόνο. Παρόλο που στη διαρροή υπήρχε πολύ υλικό από original art του παιχνιδιού, δεν κατέληξε να αποκαλύψει πολλά για τα μυστήρια γύρω από το Tears of the Kingdom, για τα οποία οι παίκτες έχουν περάσει μήνες υποθέσεων. Δεν υπήρχε κανένα πραγματικό σχόλιο των developers στη διαρροή, και σχεδόν κανένα spoiler εκτός από κάποιες μικρές αποκαλύψεις εχθρών.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Nintendo στέλνει τους δικηγόρους της να κυνηγήσουν τυχαίους χρήστες του διαδικτύου. Μια διαρροή του Pokémon Sword and Shield από το 2019 που εξαπλώθηκε από το 4chan στο Discord προήλθε από κάποιον που υποτίθεται ότι συμμετείχε στην εκτύπωση του οδηγού στρατηγικής του παιχνιδιού. Η μήνυση της Nintendo σε εκείνη την περίπτωση αποκάλυψε επίσης τις απίστευτες προσπάθειες που κάνει για να αποτρέψει τις διαρροές, συμπεριλαμβανομένης της φύλαξης των οδηγών στρατηγικής σε ασφαλείς χώρους κάτω από μουσαμάδες, όπου δεν επιτρέπονταν προσωπικές συσκευές καταγραφής. Τελικά η υπόθεση διευθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα έναντι 150.000 δολαρίων.

Πηγή: Kotaku