Η διάσπαση του κώδικα για τη θεραπεία του καρκίνου του εγκεφάλου μπορεί να ξεκινήσει με τη διάσπαση της προστατευτικής μεμβράνης του εγκεφάλου.
Σχεδόν αδιαπέραστα τοιχώματα γεμάτα κύτταρα περιβάλλουν τα περισσότερα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου. Αν και αυτός ο “φράχτης” προστατεύει το όργανο από επιβλαβείς εισβολείς, εμποδίζει επίσης πολλά φάρμακα να φτάσουν στον εγκέφαλο
Τώρα, οι επιστήμονες μπορούν να εισάγουν ένα ισχυρό χημειοθεραπευτικό φάρμακο στον ανθρώπινο εγκέφαλο ανοίγοντας προσωρινά την προστατευτική ασπίδα του με υπερήχους και μικροσκοπικές φυσαλίδες. Η κλινική δοκιμή σε πρώιμο στάδιο, που περιγράφεται στις 2 Μαΐου στο Lancet Oncology, θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για όσους πάσχουν από καρκίνο του εγκεφάλου.
Καλύτερες θεραπείες χρειάζονται κυρίως για το γλοιοβλάστωμα, έναν κοινό και επιθετικό τύπο όγκου στον εγκέφαλο. Ακόμη και μετά τη χειρουργική αφαίρεση, μια άλλη μάζα τείνει να αναπτυχθεί στη θέση της.
“Δεν υπάρχει πραγματικά καμία καθιερωμένη θεραπεία για όταν οι όγκοι επανέρχονται“, λέει ο νευροχειρουργός Adam Sonabend της Ιατρικής Σχολής Feinberg του Πανεπιστημίου Northwestern στο Σικάγο. Οι ασθενείς με επανεμφανιζόμενα γλοιοβλαστώματα “δεν έχουν καμία ουσιαστική θεραπευτική επιλογή, οπότε διερευνούσαμε νέους τρόπους αντιμετώπισής τους“.
Μετά την αφαίρεση του αρχικού όγκου, οι ασθενείς συνήθως λαμβάνουν ένα σχετικά ασθενές χημειοθεραπευτικό φάρμακο που μπορεί να παρακάμψει το οδόφραγμα του εγκεφάλου. Πιο ισχυρά φάρμακα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην καταστροφή τυχόν παρατεταμένης νόσου – αν τα φάρμακα μπορούσαν να διαπεράσουν το φράγμα.
Ο Sonabend και οι συνεργάτες του στράφηκαν σε μια διερευνητική μέθοδο με τη χρήση υπερήχων που έχει ήδη επιτύχει να ανοίξει για λίγο τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό στον άνθρωπο . Ένα άτομο λαμβάνει πρώτα μια ενδοφλέβια ένεση ενός υγρού από μικροσκοπικές φυσαλίδες, οι οποίες γεμίζουν τα αιμοφόρα αγγεία του σώματος. Η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται ήδη συνήθως για να βοηθήσει στην απεικόνιση των αγγείων στην απεικόνιση με υπερήχους. Στη στοχευόμενη περιοχή του εγκεφάλου, τα κύματα υπερήχων κουνάνε τις μικροφυσαλίδες, ανοίγοντας τα πυκνά πακεταρισμένα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων.
Για να εξεταστεί η ασφάλεια και η δοσολογία αυτής της μεθόδου χορήγησης και του φαρμάκου, σε 17 άτομα αφαιρέθηκε ο αναγεννημένος όγκος τους και εμφυτεύθηκε μια συσκευή υπερήχων στο κρανίο τους, δίπλα στην εναπομείνασα κοιλότητα. Στη συνέχεια, οι ασθενείς έλαβαν από δύο έως έξι γύρους θεραπείας σε διάστημα τριών εβδομάδων.
Κατά τη διάρκεια κάθε συνεδρίας, οι συμμετέχοντες έλαβαν ένεση με μικροφυσαλίδες για 30 δευτερόλεπτα και ταυτόχρονα έλαβαν παλμούς κυμάτων υπερήχων για σχεδόν πέντε λεπτά. Τα κύματα έφτασαν σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που περιλάμβανε την κοιλότητα του όγκου, διεισδύοντας σε βάθος σχεδόν 8 εκατοστών. Ακολούθησε 30λεπτη ενδοφλέβια έγχυση πακλιταξέλης, ενός ισχυρού φαρμάκου που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα, του μαστού και άλλων καρκίνων. Συνήθως δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στον εγκέφαλο.
Στον εγκεφαλικό ιστό που δέχτηκε τον υπέρηχο, οι ερευνητές βρήκαν σχεδόν τέσσερις φορές περισσότερη πακλιταξέλη σε σύγκριση με τον ιστό εκτός εμβέλειας. Οι μαγνητικές τομογραφίες και μια ειδική χρωστική αποκάλυψαν ότι ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός έκλεισε ως επί το πλείστον ξανά μέσα σε 60 λεπτά.
Σε γενικές γραμμές, η πακλιταξέλη και η μέθοδος χορήγησης ήταν καλά ανεκτές μέχρι τη μέγιστη δοκιμασμένη δόση φαρμάκου των 260 χιλιοστογραμμαρίων ανά τετραγωνικό μέτρο, τη δόση που έχει εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ για τον καρκίνο του μαστού. Ορισμένοι ασθενείς, ωστόσο, ανέφεραν προσωρινές παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένων πονοκεφάλων και σύγχυσης.