To Stellar Blade, πρώην ονόματι Project Eve, που είχε ανακοινωθεί πρώτη φορά στο Playstation Showcase του 2021 από τη Shift up. Ένα Κορεάτικο studio με τον director του, τον Kim Hyung Tae, να έχει ανακοινώσει πώς σαν μεγάλος φαν του Yoko taro, έχει εμπνευστεί αρκετά από τη δουλειά του με το Nier: Automata.
Post Apocalyptic ομορφιά
Το πρώτο πράγμα που θέλω να πω για το παιχνίδι είναι ότι εκπληρώνει όλα όσα υποσχέθηκε και ότι βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι παραπάνω από αξιόλογη παρουσίαση. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι μέχρι το τέλος της χρονιάς, το Stellar Blade θα βρίσκεται στη λίστα από τα κορυφαία παιχνίδια. Αυτό οφείλεται κυρίως στην εθιστική μάχη του, στο μετα-αποκαλυπτικό σκηνικό και την αφήγησή του, καθώς και στο soundtrack του, το οποίο λάτρεψα από την αρχή μέχρι το τέλος.
Το Nier Automata είναι ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια όλων των εποχών και όποιος το έχει παίξει και παρακολουθήσει οποιοδήποτε τμήμα του Stellar Blade θα δει σίγουρα ομοιότητες. Η σχέση είναι προφανής και δεν αποτελεί ούτε μυστήριο. Ακόμη και τις τελευταίες εβδομάδες, ο Kim Hyung-tae, και ο Yoko Taro έδωσαν κοινή συνέντευξη σε ιαπωνικό μέσο ενημέρωσης όπου επαινούν ο ένας τον άλλον και τα έργα τους. Μπαίνοντας στην ιστορία του Stellar Blade, μας παρουσιάζεται ένας μετα-αποκαλυπτικός κόσμος. Η Γη δέχτηκε επίθεση από τέρατα που ονομάζονται Naytibas και οι λίγοι επιζώντες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Αποικία, έναν διαστημικό σταθμό. Μπαίνουμε στη θέση της Eve, ενός μέλους της 7ης Μοίρας Αεροπορίας, η οποία στέλνεται από εκεί με την αποστολή να νικήσει τους Ancestral Nayitiba για να ανακτήσει τη Γη.
Η αφήγηση, αν και απλή, είναι πολύ ενδιαφέρουσα και καλά ειπωμένη. Όσο προχωράμε στην ιστορία, τόσο περισσότερα μυστικά και μυστήρια μας παρουσιάζονται, τα οποία δημιουργούν διάφορες ανατροπές στην πλοκή, οι οποίες είναι καλά εκτελεσμένες. Πέρα από τη γενική ιστορία, υπάρχουν παράλληλες αποστολές που μας δίνουν οι κάτοικοι της Xion και μερικές από αυτές είναι πραγματικά αξιομνημόνευτες. Κατέληξα να συμπαθώ πολλούς από τους χαρακτήρες που μας συστήνονται εκεί. Ωστόσο, οι αποστολές που μου έμειναν ήταν μετρημένες στα δάχτυλα διότι από τις δεκάδες αποστολές, ελάχιστες ήταν αυτές που είχαν καλογραμμένο σενάριο και εκτέλεση. Επίσης, δεν υπήρξε κάτι στην κύρια ιστορία για αρκετές ώρες που να με κρατήσει ενθουσιασμένο και το βρήκα πολύ κρίμα, που χρειάστηκε να βασιστώ στα μερικά καλογραμμένα sidequest για τη ”φλόγα” που ήθελα να νιώσω στην κύρια ιστορία.
Αγγελικό gameplay
Όπως είναι αναμενόμενο σε ένα παιχνίδι που αποτίει φόρο τιμής στο Nier Automata, το Stellar Blade πραγματεύεται διάφορα θέματα που σχετίζονται με την ανθρωπότητα, όπως τι είναι και γιατί πρέπει να υπερασπιστεί. Χωρίς να είναι η αφηγηματική υπεροχή του έργου του Yoko Taro, ο τίτλος κάνει μια μεγάλη δουλειά σε αυτό το τμήμα όχι μόνο μέσω της κύριας ιστορίας, αλλά και στην κατασκευή του κόσμου και στο μεγάλο αριθμό των εγγράφων που μπορούμε να βρούμε σε όλες τις τοποθεσίες.
Χωρίς αμφιβολία, η μάχη είναι ο κεντρικός άξονας του παιχνιδιού. Το Stellar Blade είναι ένα παιχνίδι souls-like που επικεντρώνεται στους συνδυασμούς αλλά με μεγάλη σημασία στις αποκρούσεις και τις αποφυγές. Στο καλύτερο στυλ του Sekiro: Shadows Die Twice, η απόκρουση κάνει τον εχθρό να χάσει τη ”στάση” του και μπορούμε να κάνουμε μια καταστροφική επίθεση. Η μάχη είναι πολύ διασκεδαστική, φρενήρης και λειτουργεί εξαιρετικά. Ωστόσο, είναι αρκετά περιορισμένη όσον αφορά τις δυνατότητες, καθώς θα έχουμε πάντα το ίδιο όπλο, οπότε οι συνδυασμοί είναι παρόμοιοι.
Καθώς προχωράμε στο παιχνίδι, ξεκλειδώνουμε διάφορες δεξιότητες που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στη μάχη και οι οποίες είναι πολύ καλά αναπτυγμένες, αλλά εξακολουθούν να αποτελούν τη μοναδική επιλογή. Επιπλέον, θα έχουμε και την υποστήριξη ενός drone που διαθέτει διαφορετικά όπλα από απόσταση. Σε κάθε περίπτωση, αυτό δε μου φάνηκε αρνητικό, επειδή η μάχη είναι πολύ ευχάριστη.
Η ποιότητα των γραφικών του παιχνιδιού είναι εντυπωσιακή, κάνοντας τα πάντα να φαίνονται κινηματογραφικά, ακόμα και μέσα στη φρενίτιδα της μάχης, εκτός από το περιστασιακό render distance που χαλούσε τα γραφικά στην απόσταση, αλλά όχι κατά πολύ. Με εξέπληξε πραγματικά η δουλειά που έκανε η Shift Up όσον αφορά την απόδοση, την Eve και το εξαιρετικό gameplay κατά τη διάρκεια της μάχης. Ακόμη περισσότερο, αν λάβουμε υπόψη μας ότι είναι το πρώτο τους παιχνίδι που κυκλοφορεί για κονσόλες, αφού είχαν δημοσιεύσει μόνο τίτλους για κινητά τηλέφωνα.
Εκτός από ορισμένα boss, δε βρήκα τη δυσκολία πολύ υψηλή, αν και ήταν προκλητική. Κατά καιρούς, προσπάθησα να βελτιώσω τον τρόπο μάχης μου για να τον κάνω πιο ελκυστικό οπτικά και όχι λόγω δυσκολίας. Από την άλλη πλευρά, μόλις τελειώσει το game ξεκλειδώνουμε το hard mode.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους το Stellar Blade έγινε viral μήνες πριν από την κυκλοφορία του οφείλεται στην αισθητική του πρωταγωνιστή του καθώς και σε μια δερμάτινη στολή που είναι αρκετά διαφανής. Έχοντας παίξει τον τίτλο, μπορώ να πω ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει ήδη παρατηρηθεί σε άλλα βιντεοπαιχνίδια. Εδώ όμως να σημειώσω πως προσωπικά η εμφάνιση του χαρακτήρα μας εφόσον μπορούμε να φτιάξουμε την εμφάνιση της Eve με διάφορα κοστούμια, με ενόχλησε αρκετά που ενώ αρκετές εμφανίσεις μου άρεσαν, μόλις έκανες μια μικρή κίνηση η οθόνη σου γέμιζε οπίσθια. Ίσως, δεν είναι κακό αυτό θα μου πείτε, αλλά πιστέψτε με. Εάν η Eve ήταν μια γριά, το ίδιο θα μας άρεσε το παιχνίδι.
Η δομή του τίτλου είναι αρκετά απλή: Xion είναι η πόλη μας και η κύρια βάση μας και από εκεί θα μεταβούμε σε διάφορες τοποθεσίες. Οι χάρτες είναι μεγάλοι και υπάρχουν πολλά να εξερευνήσετε, αν και εξακολουθούν να είναι γραμμικοί στη σύλληψη. Η δράση δε θα λαμβάνει χώρα μόνο σε ανοιχτά μέρη αλλά ο τίτλος έχει πολλές τοποθεσίες διαδρόμων τύπου Devil May Cry.
Κάτι που μου τράβηξε την προσοχή και νιώθω ότι προσθέτει ένα συν στον τίτλο είναι ότι υπάρχουν στιγμές γρίφων, υπάρχουν στιγμές πλατφόρμας όπου θα πρέπει να σκαρφαλώσουμε ή να πηδήξουμε ανάμεσα σε πλατφόρμες, και μάλιστα σε κάποιες αποστολές το παιχνίδι γίνεται shooter αφού σταματάμε να έχουμε από το σπαθί μας για να χρησιμοποιούμε μόνο το drone. Όπως επίσης ότι τα puzzle codes για κάποια chest ή για πόρτες ήταν στα Ελληνικά, κάτι που σίγουρα μου φάνηκε εύκολο και γνώριμο και έτσι μου κέρδισε βαθμούς. Αλλά μπορώ να φανταστώ τους αγγλόφωνους να φαντάζονται την Ελληνική γλώσσα στους γρίφους σαν μία εξωγήινη.
Με λίγα λόγια
Ένα συναρπαστικά καλό souls-like με εξαιρετική μουσική και ατμόσφαιρα αλλά δυστυχώς δε θα ήθελα να περιμένω 30 ώρες για την ιστορία να με κάνει να νιώσω κάτι. Ένα παιχνίδι που σίγουρα θα βρουν οι λάτρες του είδους – και μη- πολύ ευχάριστο.
