[the_ad id=”974″]

Το περιμέναμε πολύ καιρό. Βασικά το περιμέναμε από το 2019 και τον προκάτοχο του, ο οποίος αποτέλεσε ρεκόρ για τη σειρά και για τις καρδιές μας. Στις 28 Οκτωβρίου, σαν άλλη επέτειος, κυκλοφόρησε το λατρεμένο νέο Call of Duty. Φέρει τον τίτλο του Modern Warfare 2, ένα όνομα με βαριά ιστορία και πολλές υποσχέσεις στη πλάτη του. Ο τίτλος θα κυκλοφορούσε με campaign, multiplayer, spec ops, και το καινοτόμο DMZ Mode (το οποίο αναβλήθηκε). Το τριήμερο πέρασε και εμείς σας παραθέτουμε τις ειλικρινείς μας απόψεις για την φετινή κυκλοφορία της σειράς!

Campaign

Το campaign ήταν μία δυνατή και, σε ορισμένες στιγμές, ιδιαίτερη εμπειρία. Το story αφορά το Task Force 141 το οποίο καταδιώκει έναν Ιρανό τρομοκράτη, και έχει αποστολές ανά τον κόσμο για την επίτευξη αυτού του σκοπού. Διαρκεί 5-6 ώρες, ανάλογα τη δυσκολία, και περιλαμβάνει όλο το παλιό αγαπημένο cast της σειράς. Επιστρέφουν οι Price και Gaz, μαζί με τους νέους Ghost και Soap. Εμφανίζονται επίσης νέοι χαρακτήρες μα και παλιοί γνωστοί, όλοι τους καλογραμμένοι και με εξαιρετικό voice acting. Η ιστορία έχει ανατροπές και εκπλήξεις, έστω κι αν κάποιες μπορείς να τις δεις να έρχονται από χιλιόμετρα. Είναι μία περισσότερο κινηματογραφική εμπειρία, με τα cutscenes να εναλλάσσονται άριστα με το gameplay. Οι προσγειωμένες αποστολές τύπου Clean House (MW2019) λείπουν, και αντικαθίστανται από άκρως Hollywood-ιανα κυνηγητά και μάχες πολλών ατόμων. Παρ’ όλα αυτά, ο ήχος με το gameplay συχνά δεν συγχρονίζονταν και το immersion έσπαγε αμέσως. Συγκεκριμένα, σε πολλά σημεία, δεν υπήρχε καθόλου ήχος ή έλειπαν τελείως οι ατάκες που υποτιτλίζονταν. Σε δύο αποστολές υπήρχε και ένα crafting element το οποίο χρησιμοποιήθηκε σε βαθμό που κούρασε και ένιωθε περισσότερο σαν Last of Us (not in the good way) παρά σαν Call of Duty. Τέλος, τα mechanics του νερού που πράγματι φάνηκαν εντυπωσιακά, δεν εμφανίστηκαν σωστά και επαρκώς, με ένα ωραίο κομμάτι της εμπειρίας να αποτελεί παρασκηνιακή επιλογή προς απογοήτευση μας. Συμπερασματικά, το campaign ήταν σεβαστό και θεωρείται από τα καλά της σειράς, χωρίς ποτέ να καταφέρνει να αγγίξει έστω αυτό του προκατόχου του ή του ομότιτλου του του 2009.

[the_ad id=”964″]

Multiplayer

Πάμε τώρα στον λόγο που παίρνει κάποιος το Call of Duty και λογικά την αιτία να διαβάσει και αυτό το review. Βάλτε καφέ, έπεται ωραίο ανάγνωσμα. Αρχικά το multiplayer αντιμετώπιζε (διορθώθηκαν εν μέρει, οφείλουν να αναφερθούν ως day one release) τα ίδια προβλήματα με το campaign. Ο ήχος δεν δούλεψε ποτέ σωστά τις πρώτες δύο μέρες. Δεν ακουγόταν τίποτα σε πολλά matches, ενώ σε κάποια ήταν επιλεκτική η παρουσία του ως guest star. Δεν ακούγονταν τα reload, throw, jump, sprint και dive animations, ενώ υπήρχε παντελής ησυχία στα maps λες και είσαι στο χωριό σου εκτός σεζόν. Οι πυροβολισμοί μόνο έσπαγαν αυτή τη θεσπέσια γαλήνη και θυμόσουν πως κάπου εδώ γύρω υπάρχει μάχη. Από τη στιγμή που διορθώθηκαν αυτά τα προβλήματα, κάτι που έγινε σύντομα και πραγματικά ο ήχος πλέον είναι immersive και βαθύς, εντοπίστηκαν άλλα. Lags, texture popping, και crashes της εφαρμογής ήταν συχνό φαινόμενο (και εν μέρει παραμένει ακόμα). Γενικά το παιχνίδι αποπνέει μια αίσθηση beta που σε ξενερώνει γρήγορα.

Στα πιο πρακτικά θέματα, το Gunsmith είναι ένα cluster πολυπλοκότητας και χάους. Μέχρι να βρεις πως κάνεις ένα loadout της προκοπής, πως πειράζεις τα όπλα και τι perks να βάλεις, έχεις χάσει χρόνο και την αίσθηση του χώρου. Το σκεπτικό “οικογένεια όπλων” δεν λειτούργησε όπως περιμέναμε ή είδαμε στην beta, καθώς αναγκάζει τους παίκτες να παίζουν προοδευτικά όλοι με τα ίδια όπλα για να ξεκλειδώσουν ένα που όντως θέλουν να χρησιμοποιήσουν. Για παράδειγμα, αν εγώ θέλω το MP5 (Lachmann Sub) πρέπει να φτάσω το Lachmann 7.62 (AR) στο level 13 ώστε να ανοίξω την “βάση” για το SMG μου. Συνεπώς ένας Assault παίκτης πρέπει να αλλάξει playstyle αν έχει σκοπό να ξεκλειδώσει το όπλο που του αρέσει γρήγορα, κάτι που αποτελεί τρομερά grindy διαδικασία.

Τα Maps έχουν ποικιλία, όταν καταφέρει το rotation να δουλέψει, γιατί συνήθως παίζεις το ίδιο map 3-4 φορές πριν αλλάξεις. Αν τώρα όντως αλλάξεις, κατά πάσα πιθανότητα το επόμενο map θα ‘ναι αυτό που έπαιξες πριν, και πάμε πάλι. Οι χάρτες έχουν verticality και ωραία χρήση του υδάτινου στοιχείου με τα νέα mechanics, αν και σπανίως χρησιμοποιούνται σε ένα μάτσο παικτών που ξέρει μόνο το run-n-gun. Το θέμα camping έχει φτάσει σε νέα επίπεδα, καθώς υπάρχουν σε κάθε γωνιά και παράθυρο στημένες snipers και LMGs και ξαφνικά δημιουργούνται απροσπέλαστα choke points απ’ το πουθενά. Αυτό δίνει τεράστιο πλεονέκτημα στην ομάδα που το πετυχαίνει πρώτη, και μετά η νίκη αποτελεί ανόητη υπόθεση, όχι challenging. Οπτικά τα matches είναι πανέμορφα και θυμίζουν πραγματικά πεδία μαχών με αληθοφανή δόμηση και τοπία.

Όσον αφορά τα modes, έχουμε όλα τα κλασικά που αγαπάμε και την επιστροφή του Ground War. Ομολογουμένως είναι εκπληκτικό. Θυμίζει μάχη και (ναι, θα το πω) εποχές Battlefield 3. Ένας πανικός από άρματα, βάρκες, ελικόπτερα και πεζικό που περιμένει να συντονιστείς για να κυριαρχήσεις και αποτελεί το πιο απολαυστικό κομμάτι του multiplayer για φέτος. Το Invasion κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα αλλά χωρίς την επιλογή σημείου spawn. Εν κατακλείδι πρόκειται για ένα χειρότερο multi από το MW 2019, καθώς το tacticality εκείνου του τίτλου έχει βγει απ’ το παράθυρο φέτος.

Cooperative (Spec Ops)

Με μεγάλη διαφορά το πιο απογοητευτικό κομμάτι της κυκλοφορίας. Υπάρχουν μόνο τρεις αποστολές του 10λέπτου, για ένα duo παικτών. Ένας skilled παίκτης τις βγάζει και μόνος του, πράγμα που θα χρειαστεί αργά ή γρήγορα καθώς ο συμπαίκτης πολλές φορές απλά βγαίνει ανεξήγητα απ’ το παιχνίδι. Πρόκειται για τρία σενάρια που απλά λειτουργούν ως μικρά κατευθυνόμενα sand boxes, χωρίς challenge ή stealth elements. Τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά το συγκεκριμένο μέρος του τίτλου είναι απλά ελλιπές, στην καλύτερη.

Συμπερασματικά

Το Call of Duty Modern Warfare 2 είναι ένας εντάξει τίτλος στη σειρά. Ο πήχης είχε τεθεί πολύ ψηλά και το βάρος των προσδοκιών ήταν εκ των πραγμάτων τεράστιο. Το DMZ Mode που δεν κυκλοφόρησε μαζί με τον τίτλο και το Warzone 2.0 ίσως εξιλεώσουν λίγο το φετινό release, αλλά day one μιλάμε απλά για ένα καλό FPS χωρίς κάτι ιδιαίτερο.

[review_summary reader_ratings=”true” positives=”Ένα ok campaign
Όμορφο
Ποικιλία σε maps” negatives=”Μέτριο ως κακό multiplayer launch
Απογοητευτικά Spec Ops” title=” summary=”][rating title=”Γραφικά / Εικόνα” value=”9″]
[rating title=”Μουσική / Ήχος” value=”8″]
[rating title=”Iστορία / Campaign” value=”7″]
[rating title=”Gameplay” value=”7″]
[rating title=”Multiplayer” value=”6″]
[rating title=”Spec Ops” value=”3″][/review_summary][vc_column_text]