Το πολυαναμενόμενο παιχνίδι των Funko Pops, που έχω γεμίσει το σπίτι μου, κατέφθασε για PC, PS5 και Xbox Series X/S (στο Switch θα κυκλοφορήσει στα μέσα Νοεμβρίου) με developer τη 10:10 games και πίσω της φυσικά τη Funko. Το hack and slash Lego like video game και πρώτο παιχνίδι της εταιρείας ακούμπησε αλλά δεν έπιασε τις δυνατότητες τις οποίες περίμενα με ένα αρκετά προβληματικό release γεμάτο bugs και soft locks σε μεγάλα, χρονικά, missions που το restart με έκανε να πονάω ψυχικά και να μου αφήσει μια πικρή γεύση σε έναν τίτλο που θα έπρεπε να είναι ξεκούραστος και fun to play.
Ιστορία που ΔΕΝ υπάρχει!
Κυριολεκτικά δεν υπάρχει κάποια ουσιώδης ιστορία στο παιχνίδι. Ο Freddy παρουσιάζεται ως ο βασιλιάς των Funko με ένα στέμμα που του δίνει μαγικές ικανότητες. Εκεί εμφανίζεται ο “κακός” της ιστορίας που όνομα δεν έχει και από μόνος τους όταν ακούει το όνομα του Freddy βαφτίζει τον εαυτό του ως Eddy. Χωρίς ιδιαίτερες ικανότητες ο ίδιος και με τον Freddy να είναι σαν θεός με το στέμμα του, τον βλέπουμε να χάνει. Αλλά κατά κάποιον περίεργο τρόπο, για να έχουμε το παιχνίδι στα χέρια μας φαντάζομαι, καταλήγει να αγγίζει το στέμμα, να το κλέβει και να το σκορπά σε όλα τα universes του παιχνιδιού όπου και καλείσαι να τα μαζέψεις για να σώσεις το Funko βασίλειο. Έτσι κάνεις explore πολλούς σύγχρονους τίτλους όπως το Jurassic World και το Umbrella Academy για να σώσεις και τα ίδια από το corruption του Eddy. Αν δεν υπήρχαν τόσα πολλά bugs στο παιχνίδι ίσως αυτό να ήταν το πιο αδύναμο σημείο του γιατί ενώ έχει στα χέρια του τόσες ωραίες σειρές, χάνει την ουσία τους και δε νιώθω πως παίζω στο Umbrella Academy αλλά σε ένα Lego Universe που δε με εξιτάρει.
Gameplay που βλέπει το δέντρο αλλά όχι το δάσος.
Να ξεκινήσουμε από τα θετικά. Τα boss fights είναι το οξυγόνο του παιχνιδιού αλλά δίνονται τόσο σπάνια που πνίγομαι σε όλες τις υπόλοιπες ατέλειες. Αρκετά well balanced τα fights, πολύ δημιουργικά κάθε φορά και με μοναδικά mechanics σε κάθε ένα από αυτά που είναι themed από το Funko universe στο οποίο βρίσκομαι. Το πρόβλημα είναι όμως πως είναι μόνο ένα fight σε κάθε level που είναι γεμάτο με collectibles και side missions. Για να τα ολοκληρώσω σε ένα 80% θα πω πως μου πήρε τουλάχιστον μία ώρα στο κάθε ένα stage. Τα κανονικά enemies που έβρισκα ήταν κακοφτιαγμένα, fully repetitive και οι επιθέσεις τους είναι για κάποιον λόγο μη ανατρέψιμες και πολύ άδικες. Οπότε έπρεπε να αγοράζω με το in game currency κάθε 3 λεπτά soda cans που γέμιζαν τη ζωή μου. Οι κινήσεις του κάθε Funko είναι επίσης πολύ βαριές και ασταθής. Όταν πυροβολούσα και μου τελείωναν οι σφαίρες στο όπλο, περίμενα φυσικά το automatic reload αλλά έπρεπε να πάρω το δάχτυλο μου από το R2 και να το ξαναπατήσω για να ξεκινήσω να βαράω ξανά. Αυτό όταν σου ορμάνε 50 mobs μαζί είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό και με κάνουν να νιώθω πως δε με σκέφτηκαν σχεδιάζοντας το. Το level obscurity και τα goals δεν είναι ξεκάθαρα και απλά τρέχεις τριγύρω μέχρι να έχεις ένα breakthrough αφού έχεις πάει πάνω κάτω όλο το map 3 φορές. Δυστυχώς, τα Funko Universes έχουν σειρά στα οποία πρέπει να παιχτούν, αν και δε σου δίνεται από τον τίτλο, και εγώ τα άρχισα λάθος. Οπότε δεν είχα τα απαραίτητα εφόδια για να κάνω progress σωστά όπως θα ήθελα και ένιωσα μπερδεμένος και δυσαρεστημένος. Ένα παιχνίδι Funko το περιμένω να είναι ξεκούραστο, όχι τόσο μεγάλο και σίγουρα πιο smooth στις κινήσεις του.
Funkoγραφικά που είναι funky!
Στα πολύ θετικά του τίτλου η ατμόσφαιρα και τα environments με τραβάνε. Έχει γίνει καλή δουλειά για να μην υπάρχουν περίεργα πράγματα οπτικά στην οθόνη. Κάθε δωμάτιο που μπήκα ήταν unique όπως επίσης και κάθε κόσμος που επισκέφθηκα ήταν σαν να έγινε από το μηδέν χωρίς ανακυκλώσιμα props. Και είναι πολύ κρίμα γιατί τις περισσότερες φορές δεν μπόρεσα να κάτσω να τα χαζέψω λόγω του ότι με κούρασε πολύ ο τίτλος με τα αρνητικά του. Τα Funko Pops είναι ζωντανά και αντιδρούν σε θερμοκρασίες και αλλαγές στο status τους (Το αγαπημένο μου interaction είναι με τη φωτιά, που καίγονται και μένουν σκελετοί) και φαίνεται πως έχουν δουλέψει πολύ σκληρά για ένα πολύ αρμονικό και δεμένο αποτέλεσμα.
Τα beats τα σπάνε αλλά κάπου έλεος.
Δεν μπορώ να εξηγήσω με λόγια πόσο χαρούμενος είμαι για το track selection σε κάθε level και το πόσο πολύ ταιριάζουν με τα Funko universes που υποστηρίζουν. Γι’αυτό το λόγο είμαι τόσο θυμωμένος που ένα κομμάτι παίζει on repeat σε κάθε level χωρίς σταματημό. Χωρίς πλάκα στο πρώτο level της ιστορίας του Umbrella Academy πήγε να σπάσει το κεφάλι μου και σε συνδυασμό πως έπρεπε να κάνω replay όλο το level λόγω ενός bug και όλα τα πολλά puzzles, έκανα mute τον ήχο για να το τελειώσω. Είναι πολύ κρίμα ενώ έχει γίνει σωστή ενορχήστρωση και σωστοί συνδυασμοί στα levels με τα tracks να περνάει ως αρνητική όλη αυτή η εμπειρία για κάτι τόσο προβλέψιμο.
Το μέλλον φαντάζει λαμπρό.
Η Funko ευτυχώς έχει τα δικαιώματα για πάρα πολλά IPs που έχει η ίδια υποσχεθεί πως θα προσθέσει στο μέλλον ως δωρεάν DLC. Τα 50€ που κοστίζει το παιχνίδι είναι μια επένδυση και όχι απαραίτητα τα χρήματα για ένα προϊόν του σήμερα. Τα πράγματα που κάνει καλά ο τίτλος, τα κάνει εξαιρετικά. Τα υπόλοιπα χρειάζονται δουλειά αλλά μπορούν να τα διορθώσουν εύκολα με μικρά fixes κάθε φορά. Είμαι διστακτικά αισιόδοξος και σίγουρα θα το ξανακοιτάξω στο μέλλον.
