Δε χρειάζονται και πολλές συστάσεις για τον βασιλιά του ηλεκτρονικού μπάσκετ. Το NBA 2K25 γύρισε λοιπόν για ακόμη μια χρονιά σε όλες τις πλατφόρμες για να μας χαρίσει μαγικές στιγμές στον κόσμο του NBA. Παρόλο που τις προηγούμενες χρονιές είχε γίνει μια κοιλιά από καινούριο content, φέτος η 2K έκανε approach το παιχνίδι από πολύ όμορφα angles και το προϊόν είναι well polished και μου έδωσε την αίσθηση πως είναι revamped σε όλα τα σωστά σημεία.
Ο Lebron James στον καναπέ σου!
Για αρχή ας μιλήσουμε για το πιο βασικό κομμάτι της φετινής προσθήκης της σειράς. Το NBA 2K25 κάνει καλή χρήση του AI technology (κάτι που στο παρελθόν δε βγήκε σε άλλα παιχνίδια όπως το FC24) και στο gameplay του αλλά και στις εκφράσεις των παικτών κατά τη διάρκεια ενός αγώνα και αυτό με κέρδισε περισσότερο από όλα φέτος! Το λεγόμενο proPlay λοιπόν σκανάρει τα πάντα από τους αγώνες του NBA που τόσα χρόνια παρακολουθώ και τα μεταφράζει σε κινήσεις, εκφράσεις και ακόμη αντιδράσεις του κοινού. Πρώτη φορά σε παιχνίδι NBA νιώθω πως το crowd matters και μετά από ένα μεγάλο κάρφωμα ή ένα buzzer beater έπρεπε να κάνω pause το game για να κοιτάξω τους fans στο sideline μέσω του photo mode που το παιχνίδι διαθέτει. Οι signature τρίπλες και τα moves δεν απαιτούν πλέον τρελούς συνδυασμούς κουμπιών (εκτός και αν θέλεις να τα κάνεις force σε παίκτες που δεν τα κάνουν στην πραγματική ζωή) και για παράδειγμα ο γνωστός σε όλους μας Giannis Antetokounmpo όταν κάνει drive στην μπασκέτα κάνει initiate το γνωστό σε όλους μας eurostep του (που είναι unmarkable by the way) χωρίς έξτρα προσπάθεια από τον player. Αυτό επεκτείνεται και στις εκφράσεις τον παικτών πάνω στις κινήσεις τους. Όταν γίνεται σκληρό μαρκάρισμα σε κάποιον, τον βλέπεις να πονάει πάνω στο lay up του. Και το ίδιο ισχύει και στα dunks που βλέπεις τους παίκτες να παθιάζονται ακόμη και όταν ξεκινάνε την προσπάθειά τους. Αυτά τα παραπάνω με έκαναν να νιώθω πως παίζω έναν πραγματικό αγώνα στο NBA και όχι ένα simulation!
Το επικρατέστερο game mode που παίζω είναι το mycareer. Εκεί η 2K πείραξε αυτά που έπρεπε. Το The City στο οποίο τριγύριζα είναι πιο συμπτυγμένο από πέρσυ και όλα είναι πιο καθαρά πάνω στο map αλλά και στο μάτι σε σχέση με πέρσυ. Τα open courts είναι όλα κοντά μεταξύ τους και ότι έχει να κάνει με το offline league experience είναι από τη μία πλευρά του map ενώ τα online features είναι από την άλλη. Αυτά τα 2 ενώνονται από αμέτρητα stores με cosmetics με την γκάμα αυτών να είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Δυστυχώς, όμως αυτό που με απογοήτευσε είναι η ιστορία του παίκτη σου. Χωρίς πολλά προβλήματα και όντας 5star prospect δεν ένιωσα πως έκανα μεγάλη προσπάθεια σαν τις άλλες χρονιές για να μου χαρίσουν μια θέση στο NBA. Κολεγιακό μπάσκετ έζησα μόνο με flashbacks, ονομάζοντας τα Heart of Dynasty, και δεν υπήρχε clear villain στην ιστορία. Βέβαια, φέτος δεν έχουν την απαίτηση να γίνω ο Lebron James όπως ήταν πέρσυ αλλά ήμουν ήδη σε καλό επίπεδο ξεκινώντας από την αρχή. Πέρα από έναν τελικό με την U19 της team USA που τον ευχαριστήθηκα, δεν έζησα πολλές ακόμη συγκινήσεις.
Νέα controls, περισσότερη διασκέδαση.
Με κέρδισε η 2Κ με τις καινούριες αλλαγές που κάνει στα controls του παιχνιδιού. Είχα καινούρια controls και συστήματα να παίξω σαν μικρό παιδί, αμυντικά και επιθετικά. Αμυντικά λάτρεψα το ProStick που ουσιαστικά έκανε τον παίκτη μου να χρησιμοποιήσει το σώμα του και να κινείται με πλάγια βήματα χωρίς πλέον στην άμυνα να με περνάνε οι αντίπαλοι λες και δεν υπάρχω. Επιθετικά ήταν πολύ διασκεδαστικό το Go-To-Shots που με το τράβηγμα του δεξιού μοχλού προς την κατάλληλη κατεύθυνση ο παίκτης που κοντρόλαρα βαρούσε τα signature shots του. Το αποκορύφωμα, το Rhythm Shooting, με κράτησε ώρες να πειραματίζομαι με το σουτ του κάθε παίκτη και ήταν απίστευτα ικανοποιητικό όταν με την εξάσκηση βγαίνανε όλα τα shots μου perfect.
Το φετινό NBA 2K επίσης τα πήγε άριστα με το balancing του day 1. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος ο παίκτης μου ήταν ένας relentless 3point shooter. Πέρσυ με αυτόν τον παίκτη στα open courts με gold badges έκανα εύκολα dominate. Φέτος με 99 rating στο τρίποντο έβαζα μόνο ό,τι δεν ήταν contested που το θεωρώ πολύ δίκαιο και μου αρέσει που δεν υπήρχε μονοτονία στα builds των συμπαικτών και των αντιπάλων μου. Παίζοντας με συστήματα και όλες τις “παραξενιές” του παιχνιδιού σαν βετεράνος της σειράς, φέτος μου φάνηκε πιο well rounded το παιχνίδι χωρίς guaranteed builds που κάνουν μπαμ στο μάτι (ίσως αυτό αλλάξει τις επόμενες μέρες αλλά πέρσυ φαινόταν από την αρχή το meta). Ένα ακόμη στοιχείο που μπορώ να εκτιμήσω ειδικά σαν σουτέρ είναι ότι το shot indicator φέτος είναι fully customisable το οποίο είναι μεγάλη νίκη για την εταιρεία γιατί οι παίκτες το ζητάνε χρόνια τώρα. Το default indicator είναι διακριτικό και μου ταίριαξε αμέσως. Δεν το άλλαξα ποτέ αλλά ίσως άλλοι gamers θέλουν κάτι πιο visible.
Περισσότερα game modes από ποτέ άλλοτε!
Το ΝΒΑ 2Κ25 έχει λάβει προσθήκες και σε game modes φέτος με την αγαπημένη μου να είναι το myNBA Eras και το 2K Share. Αυτό λοιπόν με έκανε να ξαναζήσω σενάρια από το παρελθόν με game 7 από σειρές που με κρατήσανε ξύπνιο τόσα βράδια (και όχι οι Warriors δε θα σωθούν από το 3-1 lead που πέταξαν στα σκουπίδια) αλλά το ακόμη πιο όμορφο είναι πως μπόρεσα να παίξω custom σενάρια. Αν δηλαδή εγώ ήθελα ένα universe που Έλληνες παίκτες κάνουν dominate το NBA, μπορούσα πλέον να το έχω. Και όλα αυτά φτιαγμένα αποκλειστικά από άλλους παθιασμένους gamers με το μπάσκετ σαν και εμένα.
Ένας ακόμη βασικός παράγοντας της σειράς του NBA τα τελευταία χρόνια είναι και το MyTeam. Η αλήθεια είναι πως προσωπικά δεν το έπαιζα τα τελευταία χρόνια. Φέτος όμως αφού το δοκίμασα έμεινα έκπληκτος από το πόσο smooth ήταν οι servers χωρίς τα προβλήματα που είχε το 2K24. Φέτος η 2K έδειξε προσοχή στον τίτλο που τόσο αγαπώ και ένιωσα το full experience του παίζοντας 5 εναντίον 5 με όλα τα συστήματα που μου αρέσουν όντας geek του παιχνιδιού. Αυτό που δε μου αρέσει ακόμα σε αυτό το mode είναι ότι τα packs υπάρχουν όπως και κάθε χρονιά και η όλη εμπειρία είναι λίγο pay2win αλλά με 5 παιχνίδια στην πλάτη μου κατάφερα να χτίσω ένα μέτριο προς καλό roster σε σημείο που με λίγο παραπάνω skill, ήμουν competitive και χωρίς πολλά χρήματα.
Με λίγα λόγια
Θα μπορούσα να αναφέρω ώρες ολόκληρες το πόσο λάτρεψα το NBA 2K25 με όλα τα αγαπημένα features που γνωρίζω από μικρό παιδί να επιστρέφουν είτε στην ίδια μορφή, είτε με μικρά tweaks που τα κάνουν καλύτερα. Είναι ένα παιχνίδι που δε χρειάζεται τρομερές αλλαγές για να φτάσει το ταβάνι του και φέτος έγινε σωστή δουλειά που με έκανε να νιώσω πως η εταιρεία με ακούει σαν gamer. Το NBA 2K25 έβαλε τη σειρά στην επόμενη της γενιά και το μέλλον φαντάζει επιτέλους αισιόδοξο και με πρόοδο που τόσο μου έλειψε από το παιχνίδι που περνάω ατέλειωτες μέρες τα τελευταία χρόνια.
