Μηχανικοί του Πανεπιστημίου του Waterloo επινόησαν έναν νέο τρόπο προγραμματισμού ρομπότ, με σκοπό να βοηθήσουν άτομα που πάσχουν από άνοια, με σκοπό να μπορούν να εντοπίσουν φάρμακα, γυαλιά, τηλέφωνα και άλλα αντικείμενα που χρειάζονται αλλά έχουν χάσει. Ενώ η αρχική εστίαση είναι στην παροχή βοήθειας σε μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, η τεχνολογία θα μπορούσε κάποια στιγμή να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε έχει πρόβλημα με το να χάνει τα αντικείμενα του (κυριολεκτικά εγώ).
“Το μακροπρόθεσμο αντίκτυπο αυτής της τεχνολογίας είναι πραγματικά συναρπαστικό”, δήλωσε ο Δρ. Ali Ayub, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών. “Ο χρήστης μπορεί να έχει όχι απλώς με ένα ρομπότ-συνοδό, αλλά με ένα εξατομικευμένο ρομπότ-συνοδό που μπορεί να του δώσει μεγαλύτερη ανεξαρτησία”.
Ο Ayub και τρεις συνάδελφοί του εξεπλάγησαν από τον ραγδαία αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων που αντιμετωπίζουν άνοια, μια πάθηση που περιορίζει τη λειτουργία του εγκεφάλου, προκαλώντας σύγχυση, απώλεια μνήμης και αναπηρία. Πολλά από αυτά τα άτομα ξεχνούν επανειλημμένα τη θέση καθημερινών αντικειμένων, γεγονός που μειώνει την ποιότητα ζωής τους και επιβαρύνει επιπλέον τους υπεύθυνους περιθάλποντες.
Οι μηχανικοί πίστευαν ότι ένα ρομπότ-συνοδός με δική του επεισοδιακή μνήμη θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα σε τέτοιες καταστάσεις. Και κατάφεραν να χρησιμοποιήσουν την τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) για να δημιουργήσουν ένα νέο είδος τεχνητής μνήμης.
Η ερευνητική ομάδα ξεκίνησε με ένα κινητό ρομπότ χειρισμού Fetch, το οποίο διαθέτει κάμερα για να αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του.
Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας έναν αλγόριθμο ανίχνευσης αντικειμένων, προγραμμάτισαν το ρομπότ να ανιχνεύει, να παρακολουθεί και να διατηρεί στη μνήμη του ένα αρχείο συγκεκριμένων αντικειμένων που βλέπει η κάμερά του μέσω αποθηκευμένου βίντεο. Με το ρομπότ ικανό να διακρίνει το ένα αντικείμενο από το άλλο, μπορεί να καταγράφει την ώρα και την ημερομηνία που τα αντικείμενα εισέρχονται ή εξέρχονται από το οπτικό του πεδίο.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα περιβάλλον διεπαφής (UI) για να μπορούν οι χρήστες να επιλέγουν τα αντικείμενα που θέλουν να παρακολουθούνται και, αφού πληκτρολογήσουν τα ονόματα των αντικειμένων, να τα αναζητούν σε μια εφαρμογή smartphone ή υπολογιστή. Μόλις συμβεί αυτό, το ρομπότ μπορεί να υποδείξει πότε και πού παρατήρησε τελευταία φορά το συγκεκριμένο αντικείμενο.
Οι δοκιμές έχουν δείξει ότι το σύστημα είναι εξαιρετικά ακριβές. Και ενώ ορισμένα άτομα με άνοια μπορεί να βρίσκουν την τεχνολογία τρομακτική, ο Ayub δήλωσε ότι οι νοσηλευτές μπορούν εύκολα να τη χρησιμοποιήσουν.
Προχωρώντας προς τα εμπρός, οι ερευνητές θα διεξάγουν μελέτες χρηστών με άτομα χωρίς αναπηρία και στη συνέχεια με άτομα με άνοια.
Παραπομπές:
Juhi Shah et al, Where is My Phone?: Towards Developing an Episodic Memory Model for Companion Robots to Track Users’ Salient Objects , Companion of the 2023 ACM/IEEE International Conference on Human-Robot Interaction (2023). DOI: 10.1145/3568294.3580160
